Төвдийн Лавран хийдийн нэгэн их гэвш хятадын шоронд хоригдож байгаад эцэстээ цаазаар авахуулахынхаа өмнөхөн,
“Ханьцашгүй нигүүлсэхүйн цогц дээдийн багш минь,
Хамаг амьтдын зовлонг гагц миний биед шингээн,
Хамаг эдлэх хувьтай жаргал цэнгэл бүхнийг минь
Хязгааргүй амьтан бүгдэд хүртээн соёрх” хэмээн залбираад өөд болсон гэдэг.
“Өөрийн үйлдсэн эдгээр буяны хүчээр эх болсон хамаг амьтдын тулд би цаг ямагт тамд төрөх болтугай. Тамд төрсөн хойноо ч тэдний зовлон шаналлыг өөртөө үүрч, үүрд Бурханы хутагийг эс олох болтугай” гэж Доён хэмээх монгол лам “Гаадамбын сургаалийн чуулган” шастирын төгсгөлд ерөөсөн байдгийг олж үзээд надад маш сонин сэтгэгдэл төрж билээ.
Тэгш оршихуйн бодь сэтгэлийг л эс тооцвол би лав хувьдаа ийм бодлыг төрүүлж чадахгүй юм шиг байна. Үнэхээр онцгой сэтгэлийн хүч л гэж ийм байдаг байх даа”. Дээрхийн гэгээн ДАЛАЙ БАГШ
Та сонголтоо зөв хийгээрэй.